متن آهنگ مود عرفان اینونتور و احسان هیلتون

شدم یه آدمی که داعما فکرش درگیره

یه چتِ انوقِ بی اعصاب مریضِ روحیه

که یه موقع هایی کلا بد رد میده

در میره از خاطراتی که ازش بد میگه

و هرشب منم و هزارتا سودایِ سرِ سرگیجه

مغز با قلبم داره دشمنیِ چندساله

توهم رفتی لعنتی نمیدونم چندساله ولی

هنوز فکره من باتوعه و قلبم تورو داره

ببین کی رو کاره کی هوایه بیت و داره

نفساش و مثلِ زهر تلخ میکنه

گفتی برگردم باز گفتم ببین سیب

چند بار چرخ میخوره

از طرفِ قبل پایین بر میخوره

ولی تو دیگه اونی نیستی که باید

اعتماد کنم بهش وقتی ریسکی که شاید

کردم و ضررش و نمیدونستم هیچ وقت

هنوزم تو گل بازی و من ویسکی پایم

با من درباره اعتماد حرف نزن ازش

خوشم نمیاد از لمس و بو و مزش

پا نزار جا ردپایی که رفته مغزم

دیگه چقدر باید بگم که رفته

خستم کردی لعنتی لج کردی با من سرد شدی

سرت کوهِ یخِ و تنت به تنِ خون خورده درد شدی

نمیخونم لاو و ندارم عشقی اصن من

هرچی تو میگی درسته و هستم من

ولی کویر و چپ کردنت و نه

ننداز گردنم نه من قلادت و بستم اه

نظمِ این شخصیتِ کاریزماتیکت و داری از کی

قبضِ اجاره نامت و داری با تیکِ خالی از چی

پره حرفی ولی بزنی اینا نمیفهمن

وقتی نزده هی میرقصن

و من باید با قلبم بجنگم

نیستم رو مودِ ادامه داستان و پاسگاه

حرفارو جا خالی میدم تمومه داستان وایسا

خط بعد میفهمی بگو داستان و پاس داد

بگو به هم چرا آخرم همیشه تو فهمیدنِ آدما

مشکل از فهمیدنِ منِ آدما خواب الان

یه چندسال به هم پس میده قرضِ بازیاتو

دور بشم کور بشم نور بشم دود بشم

تا فراموش کنم مودِ * بازیاتو

فقط میخوام یه آدمِ عادی باشم ولی روحم کرخته

♬♫♪♬♫♪♬♫♪

دانلود آهنگ جدید عرفان اینونتور و احسان هیلتون مود از سینگرفا

♬♫♪♬♫♪♬♫♪

دیگه نمیفهمم فرقِ بینِ آدمارو کی دیوه کی فرشته

یکی مثلِ تو جاش وسطِ خوده بهشته

یکی هم مثلِ من درداش و تو خوده جهنم نوشته

این و نوشتم واسه تو از من به تو یه هدیه یه دلنوشته

که زشتِ بگم همه حرفارو تویِ یه نوشته وصیعت نه

یه یاداشت که احسان واست با خون نوشتش

میدونی فرقِ درده منو درده هردو مثِ هم

یه شکلِ ولی جداس از هم تا که یه حس شه

روی مودش نبودم وقتی گفتی به تو هیچ ربطی نداره

گلت بودن همه ولی ما که خارش بودیم گلامون چناره

قلبم و به تپش مینداختی وقتی که بودی برام ستاره

یه ستاره که میدرخشِ با * گیاش تو آسمونا و دنباله داره

تو که دیگه رفتی ملکه تو بند بنده خطِ این قصه ها

یه کاری با من و خودت کردی که زیاد شدن بینمون فاصله ها

بگو کی دست نیافتنی بودی لعنتی بگو کی شدی

یه طلسمِ خاص

زندگیمون و انداختی تو سرازیری و دست انداز

دیگه بدم میاد از خودت و از تمامِ اون لبخندات

منم کم کم به نبودت عادت میکنم میشم یکی مثلِ خودت از اون هفت خطا

الان وقتشِ به خودم بگم توهم یه هفت خط باش هم رنگ باش هوم

گریه میکردی برام گفتم گریه نکن گریه هات الماسن

ولی الان چی دیگه سراغتم نمیگیرم میسم بهت نمیندازم

فقط خودمم و سیگارم میکشم تا ریه هام خاکستری شن

مادیاتی بودی یادته میگفتی احسان همه ی دخترا آهن پرست میشن

هه درستم میگفتی ولی نگفتی عشقِ واقعی چند

هنوزم بعضی شبا تو خواب بغضم میگیره هی قلبم سنگینِ انگار روح از تنم‌ میره

گریم میگیره با اینکه همه میگن مرد که گریش نمیگیره نه